მას შემდეგ, რაც  პუტინს დასავლეთმა Nord Stream 2-ი დაუთმო ჯიბის დიპლომატის ლავროვის საშუალებით გადაწყვიტა თავისი შემდეგი მოთხოვნა დასავლეთის სამყარომდე მიეწვდინა.

 

შეაჩერეთ ”არასტაბილურობის სარტყელის” შექმნა რუსეთის გარშემო. ვიდრე კრემლი პირდაპირ განაცხადებს, რომ რუსეთის ფედერაცია კვლავ აღმოჩნდა “მტრების მორევში” და  აღარ აპირებს შეეგუოს ამას.

 

პუტინის  ნათქვამი რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის ხმით ასე ჟღერს: ”ისინი ცდილობენ ჩვენს გარშემო შექმნან არასტაბილურობის სარტყელი, აიძულებენ ჩვენს უახლოეს მეზობლებს, ჩვენს მოძმე ხალხებს გააკეთონ არჩევანი” ან  დასავლეთი, ან  რუსეთის ფედერაცია ”.

 

ისინი ცდილობენ განავითარონ რუსეთი და მის გარშემო არსებული ტერიტორიები სამხედრო და ეკონომიკური გზით. გარშემორტყმული გვქონდეს  სანიტარული საშუალებების კორდონი და გარკვეული სარგებელი მივიღოთ იქიდან, რომ დასავლეთი გადამწყვეტ გავლენას მოახდენს ჩვენი მეზობელი ქვეყნების განვითარებაზე ”.

 

 

როდესაც ლავროვი საუბრობს ”ჩვენს ძმურ ხალხებზე”, რატომღაც მას არ სურს გაიგოს თუ, რატომ აქვთ  საუკუნეების განმავლობაში დამონებულ და რუსეთის კოლონიზებულ ხალხებს მოსკოვის საიმპერატორო კონტროლის ქვეშ ისევ დაბრუნების სურვილი.

 

როგორც ჩანს, ახალი არაფერია, მაგრამ აუცილებელია ყურადღება მივაქციოთ ამ განცხადების ტონს. იგი შემდეგნაირად იშიფრება: შეერთებული შტატები მრავალი წლის განმავლობაში ცდილობდა რუსეთის მიტაცებას და მხოლოდ პუტინმა, შეძლო გადაერჩინა რუსეთის ფედერაცია ”დასავლეთის მტკიცე ბრჭყალებისგან”.

 

ამიტომ, ახლა რუსებს უბრალოდ სჭირდებათ ყველაზე ძლიერი ლიდერის ფრთის ქვეშ ყოფნა და  “მავნე დასავლური აგრესიის” მკაცრი უკუგდება. მოკლედ რომ ვთქვათ, ეს არის ამერიკა, ევროკავშირი, უკრაინა, საქართველო, მოლდოვა და სხვა “ცუდი სახელმწიფოები”, რომლებიც ამჟამად აგრძელებენ რუსეთის მოსახლეობის შიმშილს და არ აძლევენ მათ ნორმალური ცხოვრების საშუალებას.

 

როდესაც რუსეთი ყველგან მტერებით არის გარშემორტყმული, პუტინის რეჟიმის მიმართ ნებისმიერი კრიტიკა აბსოლუტურად მიუღებელი და ზოგადად კრიმინალურია, რადგან ის მხოლოდ იმ “მტრის ძალებს” უწევს წინააღმდეგობას, რომლებიც რუსეთის საზღვრების მთელ პერიმეტრზე იმალებიან  რუსეთის ფედერაციის გასანადგურებლად.

 

შეუძლებელია არ უთანაგრძნო პუტინს, რომელიც  მთელი ძალით ცდილობს რუსების ყურადღება გადაიტანოს იმ ფაქტიდან, რომ იგი, ორ ათწლეულზე მეტია დიქტატორული უშედეგო მმართველობით  რუსეთი ”არასტაბილურობის კუნძულად” გადააქცია და ახლა ცდილობს  იზოლირებას  მთელი მსოფლიოსგან.

 

რუსეთზე კონტროლის შენარჩუნების მიზნით, პუტინმა გადაწყვიტა კიდევ ერთი ულტიმატუმის დასმა დასავლეთისთვის. რაც პუტინის ენით ითარგმნება როგორც: – სსრკ-ს  ყველა ყოფილი რესპუბლიკა მხოლოდ მოსკოვის სტრატეგიული ინტერესების ზონაა და ამას არასდროს დათმობს.

 

უკრაინა ყველაზე დაუცველია პუტინის ამ სურვილების მიმართ. ნატოსა და ევროკავშირში გაწევრიანების მიღმა, იგი თავად ვერ ეწინააღმდეგება სრულად რუსეთის ფედერაციას, რომელსაც არ სურს აღიაროს უკრაინის, როგორც მოსკოვისგან დამოუკიდებელი სახელმწიფოს არსებობა.

 

დესპოტისთვის საკმარისი არ არის ის, რომ მან რუსეთი სტალინის დროინდელ საბჭოთა კავშირად აქცია, ის ცდილობს წარსული  რუსეთის ფედერაციის ყველა მეზობელ ქვეყანაში დაამკვიდროს. აქედან გამომდინარეობს ზუსტად ლავროვის ისეთი ისტერიული განცხადებები, რომლებიც აშკარად აჩვენებენ პუტინის მისწრაფებებს სათავგადასავლო გეოპოლიტიკური შურისძიებისკენ.

 

საბჭოთა იმპერიის დროინდელი რიტორიკა ახლა აღიქმება როგორც შემაშფოთებელი ანაქრონიზმი, მაგრამ პუტინის ჯიუტი აღქმა უკრაინის შესახებ, როგორც ”ისტორიული გაუგებრობა” გვაფიქრებინებს, რომ კრემლი მზადაა რუსეთი განადგურების პირას მიიყვანოს, მაგრამ ყოველთვის ეცდება ჩვენი სახელმწიფო საკუთარი კონტროლის ქვეშ მოაქციოს მოაქციოს.

 

მიუხედავად იმისა, რომ რუსეთის ფედერაცია კრიტიკულად შესუსტებულია, ის დაჟინებით ცდილობს სუპერსახელმწიფოებრივი როლის შესრულებას მსოფლიო ასპარეზზე. ამიტომ, ევროპასა და  მთლიანად მსოფლიოში ის სახელმწიფოები, ვინც მოსკოვთან ერთად თამაშობს მის ჰეგემონიურ ზრახვებს,  პუტინს უბიძგებს მოტივირებული აგრესიის სულ უფრო მეტ შეტევებზე.

 

სანამ რუსეთი პუტინის დიქტატორულ რეჟიმს განაგებს, რუსეთი სანქციებით კიდევ უფრო იზოლირდება. ყოველივე ამის შემდეგ, ის პირდაპირ საფრთხეს უქმნის არა მხოლოდ უკრაინის, საქართველოს ან მოლდოვას დამოუკიდებლობას, საიდანაც პუტინს არ სურს მოშორება. პუტინიზმი მსოფლიო პოლიტიკაში საშიშ ფენომენად იქცა და დასავლეთში ვინც გადაწყვეტილებას იღებს, საბოლოოდ უნდა გაიგონ, რომ ეს არანაკლებ საშიშია ადამიანური ცივილიზაციის არსებობისთვის, ვიდრე კომუნიზმი, ფაშიზმი ან ნაციზმი.

 

 

 

ვიქტორ კასპურკი

 

 

 

 

 

თამო თავხელიძე