ევრონიუსის ბოლო აპრილის სუპერ გამოკითხვის მიხედვით, გერმანიის ულტრამემარჯვენე პარტია AfD მეორე ადგილს იკავებს მომდევნო თვის ევროპულ არჩევნებში მონაწილეობის კანდიდატთა რეიტინგში. აკეთებს თუ არა დღევანდელი ხელისუფლება საკმარისს ულტრამემარჯვენეების საფრთხის დასაძლევად?
გერმანიაში პოლიტიკური ძალადობა იზრდება და პარასკევს მომხდარმა ამბავმა, რომ დრეზდენში პოლიტიკოსები, “მწვანე” და სოციალ-დემოკრატიული პარტიიდან (SPD) თავს დაესხნენ ხმის მიცემის პლაკატების გაკვრისას, მთელი ქვეყანა შეძრა.
ბევრი, მათ შორის SPD-ის ლიდერები საქსონიაში, კატრინ მიშელი და ჰენინგ ჰომანი, ადანაშაულებენ ულტრამემარჯვენე ალტერნატივას გერმანიისთვის (AfD). AfD კატეგორიულად უარყოფს, რომ ის დგას ამ თავდასხმების უკან და აცხადებს, რომ საარჩევნო კამპანია ძალადობის გარეშე უნდა წარიმართოს.
ამ წლის დასაწყისში ასობით ათასი ადამიანი შეიკრიბა გერმანიის დიდ ქალაქებში ულტრამემარჯვენეების წინააღმდეგ საპროტესტო აქციაზე. ბევრი ექსპერტი შიშობს, რომ AfD მაინც შეცვლის კონსტიტუციას, სასკოლო სასწავლო გეგმას და ახალ კანონებს შემოიტანს.
ისინი, ვინც ამბობენ, რომ ხმას მისცემენ AfD-ს, ხშირად სურთ პოლიტიკაში ცვლილება და ჩივიან, რომ ყველა სხვა ცნობილი პარტია, მათ შორის ქრისტიან-დემოკრატიული კავშირი (CDU) და SPD, ერთნაირია. სოციალ-დემოკრატებმა გერმანიიდან და ევროპიდან შაბათს ბერლინში გამართეს დემოკრატიული კონგრესი, რომელზეც პირობა დადეს, რომ არ ითანამშრომლებენ ულტრამემარჯვენე პარტიებთან იმ შემთხვევაში, თუ მათ მოუწევთ კოალიციების შექმნა. მაგრამ აკეთებს თუ არა დღევანდელი ხელისუფლება საკმარისს ულტრამემარჯვენეების საფრთხის დასაძლევად?
დამოუკიდებელი არასამთავრობო ორგანიზაციის Amadeu Antonio Foundation-ის წარმომადგენელმა ლორენც ბლუმენტალმა განუცხადა Euronews-სს, რომ – „ახლა მაინც ხვდებიან, თუ რა საფრთხეს უქმნის ულტრამემარჯვენეები დემოკრატიას და გერმანიაში მცხოვრებ ხალხს. მაგრამ, რა თქმა უნდა, ბევრი შეცდომა იყო დაშვებული წარსულში, როდესაც მემარჯვენე ექსტრემიზმი ბოლომდე არ იყო აღკვეთილი, განსაკუთრებით იურიდიულ სფეროში. ბევრი. დანაშაული დაუსჯელი დარჩა და ეს, რა თქმა უნდა, იწვევს ულტრამემარჯვენეების ახალ თვითშეგნებას, რადგან თუ ადამიანები არ დაისჯებიან თავიანთი დანაშაულისთვის, მათ შეუძლიათ გაიმეორონ ისინი და თავს ვალდებულად და უფლებამოსილებად გრძნობენ.
ბლუმენტალი ასევე ვარაუდობს, რომ არსებობს იმიჯის პრობლემა და ურჩევს პოლიტიკოსებს უფრო პროაქტიული და გულწრფელი ნაბიჯები გადადგას ამომრჩევლებთან და აღიარონ, რომ შეიძლება დაშვებული იყოს შეცდომები, ”მაგალითად, კორონა პანდემია, რომელშიც შეიძლება იყოს ძალიან ბევრი პოლიტიკური შეზღუდვა. “.
ის ასევე ამბობს, რომ პოლიტიკოსებს ამომრჩევლები უფრო სერიოზულად მოეკიდებიან, თუ ისინი აღიარებენ, რომ გლობალური კრიზისის პირობებში რთული დრო დადგა, მაგრამ ამავე დროს ეროვნულ გამარჯვებებს იზეიმებენ. ბევრი წამყვანი პარტია შიშობს, რომ მათ ნაციონალისტების იარლიყი მიენიჭებათ და ამიტომ უარს ამბობენ თავიანთი მიღწევებით სიამაყეზე. ”მაგრამ, განსაკუთრებით თუ ვსაუბრობთ გერმანიაზე, აქ ყველაფერი არც ისე ცუდია. გერმანია პანდემიიდანაც კი საოცრად კარგად გამოვიდა. ჩვენ ბევრს მივაღწიეთ, როგორც ქვეყანამ ძალიან საიმედო ტრანსფორმაციის თვალსაზრისით უფრო მწვანე ენერგიისკენ, სამუშაო ადგილებისკენ. “აღიარებს ბლუმენტალი.
ასევე ხაზგასმით აღნიშნავს, რომ რეცესია გერმანიას არ დაარტყა ისე მძიმედ, როგორც ამას AfD-ი წარმოადგენდა. ცვლილება, რომელიც ნამდვილად უნდა მოხდეს, არის იამაყოთ ამ საკითხებით.” „თუ ყველაფერს წესრიგში დააყენებთ“, დასძენს ბლუმენტალი, „AfD შიშის მომგვრელია ამ სიტყვის საუკეთესო გაგებით. ისინი ასახავს ამ აპოკალიფსურ სცენარს, რომ მიგრაცია გაანადგურებს გერმანიას, რომ უკრაინისა და ისრაელის მხარდაჭერა გერმანიას გაანადგურებს. ეს ყოველთვის ასეა. ხმების შეგროვება შიშის გამომწვევი გზით“. ეს ტაქტიკა ჩანს ევროპის ყველა პოპულისტურ პარტიაში: „თუ დროულად დავუბრუნდებით X, Y, Z წერტილს, რომელიც AfD-სთვის არის 50-იანი წლები, მაშინ ყველაფერი კარგად იქნება. და ეს მხოლოდ გერმანიის ძალიან ნოსტალგიური ხედვაა. , რომელშიც მე, ყოველ შემთხვევაში, არ მინდა ცხოვრება“, – ამბობს ბლუმენტალი.
თამო თავხელიძე
